7 Δεκ 2014

ΞΕΦΟΡΤΩΣΕ ΤΗΝ ΤΗΝ ΕΛΙΑ
ΝΑ ΣΕ ΦΟΡΤΩΣΕΙ ΛΑΔΙ

Η ελιά είναι ένα δέντρο ευλογημένο. Φυτρώνει σε παραθαλάσσιες και ορεινές περιοχές και με λίγη περιποίηση μας προσφέρει τα μέγιστα. Τι χρειάζεται όμως η ελιά για να μεγαλώσει;

Αυτή την εβδομάδα ευχαριστηθήκαμε πολύ την παρουσίαση του Χρήστου και του Γιώργου γιατί με βιωματικό τρόπο μας έδειξαν όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν για την καλλιέργεια της ελιάς. Τα παιδιά μας έφεραν ένα μικρό δέντρο ελιάς και η πρώτη μας δουλειά ήταν να το φυτέψουμε. Έφεραν λοιπόν τα φτυάρια τους και μπόλικο χώμα κι άρχισαν την εργασία.













Είδαμε ότι η ελιά όταν είναι μικρή έχει λεπτό κορμό, που όσο μεγαλώνει σκουραίνει, χοντραίνει και γεμίζει σκισίματα και κουφάλες. Παρατηρήσαμε τα φύλλα της, τα οποία είναι στενά και μακρουλά και έχουν παχιά επιδερμίδα. Στο πάνω μέρος τους είναι πράσινα και γυαλιστερά σαν βερνικωμένα ενώ στο κάτω μέρος τους είναι χνουδωτά και έχουν χρώμα ανοιχτό ασημί. Μάθαμε ότι η ελιά είναι ένα δέντρο αειθαλές, δηλαδή κρατάει τα φύλλα της όλο το χρόνο και δεν τα ρίχνει. Βγάζει άνθη την άνοιξη, αλλά δεν θα γίνουν όλα καρποί.

Αφού φύτεψαν το δεντράκι δεν είχαν παρά να το ποτίσουν. 










Για να ανθίσει η ελιά είναι απαραίτητο να την κλαδέψουμε. Έτσι ο κορμός της γίνεται και πιο δυνατός. 









Στη συνέχεια τα παιδιά έριξαν λίπασμα για να δώσουν τα συστατικά που χρειάζεται η ελιά για να μεγαλώσει και να δυναμώσει. 








Ακόμα, οι ελιές χρειάζονται όργωμα για να βγάλουμε από το έδαφος τα ζιζάνια και να μπορεί να συγκρατεί το νερό που χρειάζεται η ελιά.








Τέλος, μας μίλησαν για της ασθένειες τις ελιάς όπως ο δάκος και μας πρότειναν την βιολογική καλλιέργεια. Αντί να ραντίζουμε με φυτοφάρμακα να χρησιμοποιούμε δακοπαγίδες. 













Τώρα η ελίτσα μας είναι έτοιμη. Το μόνο που πρέπει μα κάνουμε είναι να περιμένουμε 4-5 χρόνια για να τη ραβδίσουμε και να πάρουμε τους καρπούς της. 


 Αλλά για να μην περιμένουμε τόσο πολύ ο Χρήστος και ο Γιώργος μας έφεραν διάφορα είδη ελιάς. Δοκιμάσαμε τους καρπούς, τους επεξεργαστήκαμε και είδαμε τα σκληρά κουκούτσια τους. Μάθαμε, επίσης,  ότι οι ελιές παίρνουν το όνομά τους από τον τόπο παραγωγής τους. Έτσι έχουμε τις ελιές Καλαμών, τις ελιές Αμφίσσης κ.α.
Και για να μην ξεχάσουμε όλες αυτές τις δουλειές που χρειάζεται να κάνουμε για να μεγαλώσει το δεντράκι μας, μας έφτιαξαν μία υπέροχη κατασκευή για την τάξη.  













Μπράβο Χρήστο! Μπράβο Γιώργο!
Υπέροχη δουλειά!

Την άλλη βδομάδα θα ραβδίσουμε και θα πάμε τις ελιές μας στο ελαιοτριβείο.


 
47ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου, Κρασαδάκη 19, Ηράκλειο, 2810323225, mail@47dim-irakl.ira.sch.gr - Κατασκευή Αλέξανδρος Ρονιώτης